Vorto: dis-

  1. Prefikso esprimanta malkuniĝon, dividon, foriĝon en diversajn direktojn.

    • disŝiri paperon

    • disĵeti flugfoliojn

    • dissemi grajnojn

    • di dispeli birdojn

    • vi diskurigis viajn malamikojn

    • dissendi cirkuleron

    • disbati muron

    • ili tute malkonsentas kaj disopinias

    • dismembriĝo de la ideoj en memstarajn vortojn

    • disvastiĝo de opinio

    • la gardisto disetendis la manojn

    • disbabili, disdoni, disfali, disflugi, disliberigi, dispecigi, displekti, dispolviĝi, disporti, disrabi, disspecigi, disstarigi, disŝprucigi, distrumpeti, disverŝi, disdividi, disfrakasi, disrompi

    • Rimarko: Ĉi tiu prefikso havas kelkfoje sencon tre proksiman al tiu de mal aŭ sen: disvolvi (malvolvi); disfaldi (malfaldi); disrevigi (senrevigi); disharmonia.

En aliaj lingvoj

    • La germana: auseinander-, zer-
    • La pola: roz-
    • La portugala: des-, dis- (Prefixo que indica desunião, separação, dispersão)
    • La rusa: раз-