Vorto: dimanĉo

  1. La tago de la semajno inter sabato kaj lundo, sankta en la kristanismo.

    • hodiaŭ estas sabato, kaj morgaŭ estos dimanĉo

    • la sonoriloj vokadis al la preĝejo, estis dimanĉo

    • estos ja sankta tago, estos dimanĉo

    • la sekvantan dimanĉon estis la unua eŭkaristio de la konfirmitoj

    • ĉiun dimanĉon vespere oni tie laŭte legadis el la Biblio

    • li vestis la maljunan avinon per ŝiaj dimanĉaj vestoj

    • estis dimanĉa antaŭtagmezo, kaj la vetero estis bela

    • li ĉiudimanĉe ĉeestis la Diservon

En aliaj lingvoj

    • Ido: sundio
    • La afrikansa: Sondag
    • La angla: Sunday
    • La belorusa: нядзеля
    • La bretona: Sul, disul
    • La bulgara: неделя
    • La ĉeĥa: neděle
    • La ĉina: 星期日 [xīng qí rì], 周日 [zhōu rì], 礼拜天 [lǐ bài tiān]
    • La franca: dimanche
    • La germana: Sonntag
    • La hebrea: יום ראשון
    • La hispana: domingo
    • La hungara: vasárnap
    • La indonezia: Minggu
    • La itala: domenica
    • La japana: 日曜日 [にちようび]
    • La kataluna: diumenge
    • La korea: 일요일
    • La nederlanda: zondag
    • La okcidentfrisa: snein
    • La persa: یکشنبه
    • La pola: niedziela
    • La portugala: domingo
    • La rumana: duminică
    • La rusa: воскресенье
    • La slovaka: nedeľa
    • La sveda: söndag
    • Loĵbano: zeldei, nondei, soldei
    • Tokipono: tenpo suno nanpa luka tu
    • Volapuko: sudel