Vorto: deveni

  1. (netransitiva) Esti ido aŭ praido de.

    • la hebreoj estas Izraelidoj, ĉar ili devenas de Izraelo

    • la franca lingvo devenas de la latina

    • ilia reganto devenos el ilia propra mezo

    • devenigita (derivita) vorto

    • la devenon vian antaŭ mi vi ĉiam kaŝas, reĝon ofendante

    • homo de alta deveno

  2. (netransitiva) Veni.

    • la patologia graseco devenas de abunda manĝo kaj de manko de movado

  3. (netransitiva) En la Triunuo, la hipostaza rilato de la Patro al la Sankta Spirito.

    • sed kiam venos la Parakleto, kiun mi sendos de la Patro al vi, la Spirito de la vero, kiu devenas de la Patro, tiu pri mi atestos

    • Rimarko: La orienta tradicio uzas la vorton aperantan en Jn 15:26 ‐ do, laŭ la Londona Biblio, «deveni». Efektive, ĝi esprimas la sencon celatan en ortodoksismo (la fonto plie ol la vojo). Komparu la okcidentan «eligi».

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: pocházet, pojít, povstat, vzít původ
    • La franca: avoir pour origine, provenir, venir (de)
    • La hispana: proceder de, ser originario de, venir (de)
    • La hungara: származik, ered
    • La indonezia: asal berasal
    • La nederlanda: afstammen
    • La pola: brać się, pochodzić
    • La portugala: descender, vir
    • La rumana: am venit de la
    • La rusa: происходить (от кого-л.), произойти (от кого-л.)
    • La slovaka: pochádzať
    • La hungara: van vmitől
    • La nederlanda: het gevolg zijn van
    • La portugala: vir, resultar, originar
    • La rusa: происходить (от чего-л.), произойти (от чего-л.)
    • La hungara: származik
    • La malnovgreka: ἐκπορεύομαι
    • La rusa: исходить (о Св. Духе)