Vorto: dento

  1. Elstara osteto, en la buŝo de homoj kaj bestoj, kiu servas por mordi kaj maĉi la nutraĵon.

    • la dentoj de leono estas akraj

    • tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj

    • kunfrapi la dentojn

    • montri la dentojn

    • nuksoj venis, kiam dentoj elfalis (malfrua)

    • la dento de l' tempo formordis la piramidojn

  2. (figure) Elstara pinto aŭ tranĉaĵo ĉe la rando aŭ la supraĵo de objekto.

    • dento de kombilo, rado, segilo, muro, roko, monto, folio

En aliaj lingvoj

    • La angla: tooth
    • La belorusa: зуб
    • La bulgara: зъб
    • La ĉeĥa: zub
    • La franca: dent, crochet (d'un serpent)
    • La germana: Zahn
    • La hebrea: שן
    • La hispana: diente
    • La hungara: fog
    • La indonezia: gigi
    • La itala: dente
    • La kataluna: dent
    • La nederlanda: tand
    • La pola: ząb
    • La portugala: dente
    • La rusa: зуб
    • La slovaka: zub
    • La angla: tooth
    • La belorusa: зубец
    • La franca: dent (d'une scie), encoche
    • La kataluna: sortint
    • La nederlanda: tand
    • La rusa: зубец