Vorto: de

  1. Prepozicio montranta.

    • Rimarko: La prepozicio de origine havas kvar malsamajn signifojn: 1°) devenan: veturi de Parizo al Berlino, de mateno ĝis vespero, de la patro mi ricevis libron, li paliĝis de timo, laca de laborado 2°) apartenan: glaso de vino, ĉevalo de blanka koloro, monsumo de mil pundoj, la kongreso de Lilo 3°) agantan: la murdo de la policano, kie la policano murdas iun 4°) objektan: la murdo de la policano, kie la policano estas murdata de iu. Por la du lastaj kontraŭaj signifoj, ekzistas jenaj Fundamentaj solvoj: 3°) la murdo ate de la policano 4°) la murdo (ante) al la policano aŭ la murdo ante la policanon

    • Rimarko: Pro la multsenceco de de estas ofte konsilinde anstataŭigi ĝin, se eble, per pli preciza prepozicio (en, el, pri, pro, super, kontraŭ, antaŭ aŭ alia): la kongreso en Göteborg, la fruktoj el la ĝardeno, konkludo el la leciono , la enspezoj el (aŭ: pro) la festo, akcepti la honorprotektecon super la kongreso, la problemo pri la senarmiĝo, doni pruvojn pri sia kuraĝo, la modo pri tio pasis jam de longe, la preparoj por la festo, kaj tiel plu.

  2. Punkton en spaco, kie komenciĝas movo, malproksimiĝo, deiro.

    • veturi de Parizo ĝis Berlino

    • trafi de Scilo al Ĥaribdo

    • mi venas de la avo, kaj mi iras nun al la onklo

    • la vento forblovis de mia kapo la ĉapon

    • puŝi ion de si

    • la vojo de la monto Seir al Kadeŝ-Barnea

    • ili desaltis de la ĉevaloj

    • la vazo falis de la tablo

    • Rimarko: Ĉi tiu senco estas uzebla kun determinato de ĉiu tipo, se nur ĝi elvokas movon. Plej ofte ĝi tamen aperas kun verboj aŭ agaj substantivoj.

  3. Metaforan originon, devenon: objekton malproksiman, apartan, malsimilan.

    • de la patro mi ricevis libron, kaj de la frato mi ricevis plumon

    • viŝi de sia vizaĝo la ŝviton

    • transdiris al la popolo la vortojn de la Eternulo

    • la hebreoj estas Izraelidoj, ĉar ili devenas de Izraelo

    • deveni de nobela gento

    • la helpo venas de la Eternulo

    • bojas hundido, kiel ĝi aŭdas de hundoj

    • de legado sen atento ne riĉiĝas la prudento

    • salutu lin de mi

    • de semo putra venas frukto ne nutra

    • de kiu estas tiu libro?

    • li havas flugilojn, kiuj estas longaj de la nuboj ĝis la tero

    • for de l' okuloj, for de la koro

    • ne falas frukto malproksime de l' arbo

    • savu min de miaj malamikoj

    • antaŭparolo liberigas de postparolo

    • edziĝo najbara garantias de eraro

    • mi povus diferencigi la saĝajn de la malsaĝaj

    • ili diferencas de ni nur per la koloro

    • aparta de

    • disa de

    • distanca de

    • (mal)proksima de

    • najbaraj de

    • dependa de; , imuna de

    • libera de

    • pura de

    • sendifekta de

    • Rimarko: Ĉi tiu senco estas uzebla kun determinato de ĉiu tipo, se nur ĝi elvokas metaforan movon, aŭ ĝian rezulton: distancon. Plej ofte ĝi tamen aperas kun verboj, agaj substantivoj aŭ adjektivoj. Kun ne-agaj substantivoj ( la trajno de Berlino, Francisko de Asizo ) oni prefere uzu el.

  4. Kaŭzon.

    • li paliĝis de timo kaj poste li ruĝiĝis de honto

    • de malgranda kandelo forbrulis granda kastelo

    • de kantado senpaga doloras la gorĝo

    • ili malaperis de subita teruro

    • tremi de febro

    • laca de laborado , malsana de amo , malseka de mirha fluidaĵo , peza de oro , rigida de malvarmo , ruĝa de sango

    • Rimarko: Ĉi tiu senco estas uzebla kun determinato de ĉiu tipo, sed ĝi ĉefe aperas kun verboj kaj adjektivoj.

  5. Aganton.

    • post pasivaj participoj la prepozicio «de» ĉiam montras nur la aganton

    • la surtuto estas aĉetita de mi, sekve ĝi apartenas al mi

    • li estu amata de siaj fratoj

    • per helpo de vortaro hispana-germana mi tamen komprenis iom vian leteron

    • bato de patrino ne longe doloras

    • la amo de la gepatroj al siaj idoj

    • dika branĉo rompiĝis de la vento

    • ne manku en la domo de Joab pusulo, nek leprulo , nek falanta de glavo

    • la tero estas kovrita de neĝo

    • la tablo estis kovrata de la servanto per tapiŝo

    • Rimarko: Ĉi tiu senco estas uzebla kun determinatoj de pluraj tipoj: pasiva aŭ pasivsenca verbo, pasiva participo, aga substantivo, pasivsenca de-verba adjektivo (ekz-e la derivaĵoj per sufiksoj ebl kaj ind) aŭ de-verba adverbo. La aganton de aktiva verbo kutime esprimas la subjekto.

    • Rimarko: La sinonimoj estas utilaj ekz-e por verboj, kiuj akceptas lokan komplementon: esti venigata de iu loko fare de iu, aŭ por agaj substantivoj, kiam necesas esprimi ankaŭ la objekton: nutrado de infanoj fare de ilia patrino, recenzo de verko far iu. Oni ĉiam memoru, ke de-komplemento post pasiva participo riskas estigi ambiguecon, se ĝi ne montras al la aganto, kaj oni tiam preferu alternativajn solvojn, kiel disde, el, jam de k.s: Z. klarigas, ke anstataŭ la frazo lia propra poŝhorloĝo estis ŝtelita de la hoko [...] estus pli bone diri for de la hoko, anstataŭ ŝi troviĝis ŝirmata for de liaj entreprenoj mi konsilus diri kontraŭ liaj entreprenoj.

  6. Objekton.

    • mi dankis lin por la tuja plenumo de mia deziro

    • donado de almozoj neniam malriĉigas

    • hakado de ligno donas lignerojn

    • mortigo de homo estas krimo

    • preparo de la venonta kongreso

    • enkonduko de Esperanto en la programojn

    • sukcesa venkanto de pordoj malfermitaj

    • multaj estas la elpensintoj de lingvoj internaciaj

    • Rimarko: Ĉi tiu senco estas uzebla kun determinatoj, elvokantaj transiran agon: aga substantivo, substantiva aktiva participo aŭ de-verba adverbo. Verboj, inkluzive de nesubstantivaj participoj, kutime esprimas la objekton per akuzativa komplemento.

    • Rimarko: Por eviti ambiguecon oni ofte povas anstataŭigi de post aga substantivo per alia senckonforma prepozicio: al, pri, je k.a., aŭ eĉ per akuzativo: akcepto al la kongresanoj; ekspluatado al malsuperaj klasoj; indiko pri la ĝusta vojo; sufero je dorsa doloro; enkonduko unu neŭtralan lingvon. Detalan priskribon de tiu demando vidu en.

  7. Punkton en tempo, kie komenciĝas tempa intervalo.

    • de nun la ŝuldoj de mia filo ne estos pagataj de mi

    • tio estis la fortuloj, tre famaj de plej antikva tempo

    • via servanto estas diotima de sia juneco

    • unu viro, lama de la patrina ventro, estis portata

    • de mateno ĝis vespero

    • de du jaroj li malsanas

    • de eterne

    • Rimarko: Ĉi tiu senco estas uzebla kun pluraj tipoj de determinatoj, plej ofte kun verboj aŭ agaj substantivoj.

    • Rimarko: En la komencaj jaroj de la lingvo oni ofte emfazis la tempan sencon, uzante kombinon de la prepozicio kun tempa adverbo (jam, tuj) aŭ tempa prepozicio (post).

  8. Posedanton (vaste komprenatan), havanton de la determinato.

    • glaso de vino estas glaso, en kiu antaŭe sin trovis vino, aŭ kiun oni uzas por vino

    • la dentoj de leono estas akraj

    • la mano de Johano estas pura

    • la libro de Petro

    • de kiu estas tiu libro?

    • la dudeka (tago) de Februaro estas la kvindek-unua tago de la jaro

    • tri estas duono de ses

    • nevo de papo facile fariĝas kardinalo

    • ofte ĉapo de kampulo kovras kapon de saĝulo

    • de kiu la kulpo, por tiu la puno

    • doni al iu la baton de morto

    • la ĉirkaŭaĵoj de la urbo

    • li estas la fiero de sia patro

    • donu al mi pecon de tiu kuko

    • prezo de pano, sukceso de entrepreno, utileco de Esperanto, konkludo de la parolado

    • Rimarko: Ĉi tiu senco estas uzebla nur kun substantiva determinato, aŭ kun de-substantiva adverbo. La komplemento enkondukita de de povas esti en la substantiva grupo de la determinato (suplemento) aŭ povas konsistigi prepozitivan predikativon.

  9. Econ, kiun posedas la determinato.

    • li estas de meza kresko

    • de sama koloro, de sama valoro

    • ĉevalo de blanka koloro

    • de kiu koloro estas tiu ĉevalo?

    • potoj, pladoj kaj kruĉoj de plej diversa formo kaj grando

    • floroj de nekomparebla odoro

    • homo de granda talento

    • sakoj de diversaj grandecoj

    • bestoj de sama speco

    • libroj de sama valoro

    • afero de duba karaktero

    • Rimarko: Ĉi tiu senco estas uzebla nur kun substantiva determinato, aŭ kun de-substantiva adverbo. La komplemento enkondukita de de povas esti en la substantiva grupo de la determinato (suplemento) aŭ povas konsistigi prepozitivan predikativon.

    • Rimarko: Kiam eblas, oni nun preferas uzi samsencan adjektivan kunmetaĵon de la tipo: blankkolora, grandtalenta, samspecaj, samvaloraj...

  10. Rilaton inter du substantivoj, el kiuj la determinanto montras la konsiston aŭ la mezuron de la determinato.

    • en la daŭro de kelke da minutoj mi aŭdis du pafojn

    • monsumo de mil pundoj

    • alto de dudek metroj

    • ni iru vojon de tri tagoj en la dezerton

    • li havis la aĝon de okdek jaroj

    • vi faris eraron de tri frankoj

    • ili portis grandegajn bukedojn de freŝaj floroj en la manoj

    • taĉmento de soldatoj

    • amaso da mono kaj titolo de barono

    • popola kutimo havas valoron de leĝo

    • sub la masko de homamo

    • la verko perdus sian eksterordinare necesan karakteron de dogma fundamenteco

    • la honoran nomon de «instruituloj»

    • Rimarko: La komplemento enkondukita de de povas esti en la substantiva grupo de la determinato (suplemento) aŭ povas konsistigi prepozitivan predikativon.

    • Rimarko: En pluraj el la ĉi-supraj ekzemploj oni povus same bone uzi prepoziciojn el aŭ je: monsumo je mil pundoj, eraro je tri frankoj, bukedoj el freŝaj floroj, taĉmento el soldatoj , aŭ simplan apudmeton: la titolo «barono», la honora nomo «instruituloj». Oni notu, ke titolo de barono estas interpretebla ankaŭ per «la titolo, kiun havas barono», do per de.

  11. Gramatikan dependecon kun malpreciza senco.

    • ŝtono de falpuŝiĝo

    • doni lecionon de moroj

    • profesoro de botaniko

    • glaso plena de akvo

    • ĉiuj enterigitoj estas plenaj de meritoj

    • la tero pleniĝis de maljustaĵoj

    • la kanto de la birdoj estas agrabla

    • ne satiĝas la okulo de vidado

    • ili ebriiĝis, sed ne de vino

    • esti kontenta de io

    • Rimarko: Al ĉi tiu «senco» eblas alkalkuli ekzemplojn, en kiuj de povas havi samtempe plurajn el ties pli precizaj sencoj, aŭ prenas la lokon de logike pli taŭga prepozicio, eventuale pro nacilingva influo.

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: od, z, ze
    • La franca: de
    • La germana: mit, des, der
    • La hispana: de
    • La portugala: de, por, desde
    • La rumana: din, dinspre, de
    • La slovaka: od
    • La angla: from
    • La bulgara: от
    • La germana: von, von... her, aus
    • La hungara: -tól, -től, -ról, -ről
    • La pola: od, z
    • La rusa: от
    • La germana: von, von... her, aus
    • La hungara: -tól, -től, -ból, -ből
    • La pola: od, z
    • La rusa: от
    • La germana: vor, aus
    • La hungara: -tól, -től, miatt
    • La pola: od, z, z powodu
    • La rusa: от (из-за)
    • La germana: von, des, der
    • La hungara: által, révén
    • La pola: (2. przypadek)
    • Tokipono: tan
    • La germana: von, des, der
    • La hungara: -nak a, -nek a
    • La pola: (2. przypadek)
    • La bulgara: от
    • La germana: von... an, seit
    • La hispana: desde
    • La hungara: -tól, -től, óta
    • La pola: od
    • La rusa: от, с (о времени), начиная с
    • La bulgara: на
    • La germana: von, des, dessen, der, deren
    • La hungara: -nak a, -nek a
    • La pola: (2. przypadek)
    • Volapuko: -a
    • La germana: von
    • La hungara: -ű, -ú
    • La pola: (2. przypadek), o
    • La germana: von
    • La hungara: -s
    • La pola: (2. przypadek), o
    • La germana: von, des, der
    • La hungara: -tól, -től, -nak a, -nek a
    • La pola: (2. przypadek)