Vorto: dano

  1. Ŝtatano de Danujo.

    • la plej feliĉaj homoj estas danoj, maltanoj kaj svisoj

    • germano edziĝinta al danino, kreis esperantistan familion kun du denaskuloj

  2. Homo kun dana nacieco.

    • brava juna dano

    • la volumojn verkis inter la jaroj 1932 kaj 1960 la dano Martinus

    • la ĉefredaktoro de la dana gazeto Jyllands-Posten permesis eldoni 12 karikaturojn pri la profeto Muhamado islamanoj postulis, ke la redaktoro pardonpetu malgraŭ tio, ke la situacio en Danio trankviliĝis, la etnaj danoj kaj la 200 000 islamanoj en la lando timas la sekvojn

En aliaj lingvoj

    • La angla: Dane
    • La belorusa: датчанін
    • La bulgara: датчанин
    • La ĉeĥa: dan, danien
    • La dana: dansker
    • La franca: Danois (subst.)
    • La germana: Däne, Dänin
    • La hispana: danés
    • La kataluna: danés (subst.)
    • La nederlanda: Deen
    • La norvega: danske
    • La okcidentfrisa: Deen
    • La persa: دانمارکی
    • La pola: Duńczyk
    • La slovaka: danien
    • La sveda: dansk
    • Tokipono: jan pi ma Tansi
    • Volapuko: Danänan