Vorto: daktilo

  1. Longeca, dolĉa frukto de daktilarbo.

    • li manĝis tritikan platan kukon, plenmanon da daktiloj kaj trinkis pokalon da malforta biero

    • palmoj naskas dolĉajn daktilojn

    • figoj kaj daktiloj pruvas, ke oni importis nutraĵojn el foraj regionoj, eĉ el la norda Afriko

    • Rimarko: Daktilo ankaŭ estas nomo de versa ritmo.

  2. Verspiedo konsistanta el tri silaboj, el kiuj la unua estas longa aŭ akcenta, kaj la du ceteraj estas mallongaj aŭ senakcentaj; simbole /‐υυ/.

    • «tiu ĉi» konsistigas daktilon

    • Rimarko: Fundamente daktilo estas nomo de frukto.

En aliaj lingvoj

    • La angla: date
    • La belorusa: фінік
    • La bretona: datezenn (frouezhenn)
    • La ĉeĥa: datle (plod)
    • La dana: daddel
    • La franca: datte
    • La germana: Dattel
    • La hebrea: תמר
    • La hispana: dátil, dáctilo (poesía)
    • La hungara: datolya
    • La indonezia: kurma
    • La kataluna: dàtil
    • La nederlanda: dadel (vrucht)
    • La pola: daktyl
    • La portugala: tâmara
    • La rumana: curmală, vers dactil
    • La rusa: финик
    • La slovaka: datľa
    • La angla: dactyl
    • La belorusa: дактыль
    • La ĉeĥa: daktyl, datle (plod)
    • La dana: daktyl
    • La franca: dactyle (métrique)
    • La germana: Daktylus
    • La greka: δάκτυλος
    • La hungara: daktilus
    • La kataluna: dàctil
    • La nederlanda: dactylus
    • La pola: daktyl
    • La portugala: dátilo
    • La rusa: дактиль
    • La slovaka: datľa