Vorto: co

  1. Nomo de la tria litero de la Esperanta alfabeto: , uzata i.a. kiel.

    • a. (maj.) nomo de la unua tono de la C-maĵora gamo (262 Hz; absolut-solfeĝa do [antaŭe ut]).

      • Co bemola, diesa

    • b. (maj.) roma cifero:;

      • C (100), CC (200)

    • c. (maj.) simbolo de karbono.

      • C

    • ĉ. (maj.) nomo de programlingvo aperinta en la 1970aj jaroj, unu el la plej uzataj lingvoj por verki ilprogramojn.

      • C-programo

    • d. (maj.) simbolo de «celsia».

      • 20°C

    • e. (maj. kaj duoble aŭ grase) simbolo por la aro de ĉiuj kompleksaj nombroj: C.

En aliaj lingvoj

    • La franca: ts
        • a. La franca: do, ut
        •     La rusa: до (нота)
        • b. La franca: 100 (chiffre romain)
        •     La rusa: 100 (римская цифра)
        • c. La franca: carbone
        •     La rusa: углерод (в хим. формулах)
        • ĉ. La franca: C (langage de programmation)
        •     La rusa: Си (язык программирования)
        • d. La franca: Celsius
        •     La rusa: (градусы )Цельсия
        • e. La franca: C (ensemble des nombres complexes)