Vorto: cirkelo

  1. Ilo kun du moveblaj, ĉarnire kunigitaj brakoj, uzata por desegni rondojn, aŭ mezuri liniojn.

    • alia hakas lignon, mezuras ĝin per ŝnuro, faras konturojn per grifelo, rabotas per rabotilo, ĉirkaŭsignas per cirkelo, kaj faras el ĝi bildon de homo

    • antaŭ la vicoj, ĉiun kelkdekon da paŝoj, staris la majstroj: ĉiu havis en la mano dikan bastonon aŭ lignan cirkelon, aŭ ortilon

    • Carl Friedrich Gauss montris ke regula plurlatero povas esti konstruita pere de rektilo kaj cirkelo se kaj nur se la nombro de lateroj estas la produto de diferencaj Fermat-primoj kaj potenco de 2

En aliaj lingvoj

    • La angla: (pair of) compasses
    • La belorusa: цыркуль
    • La bretona: kelc'hier
    • La ĉeĥa: kružidlo, kružítko
    • La franca: compas (pour dessiner)
    • La germana: Zirkel
    • La hispana: compás
    • La hungara: körző
    • La itala: compasso
    • La kataluna: compàs
    • La nederlanda: passer
    • La pola: cyrkiel
    • La portugala: compasso
    • La rusa: циркуль
    • La slovaka: kružidlo
    • La sveda: passare