Vorto: cia

  1. Posedata de ci, rilata al ci (ununombre).

    • en la vilaĝo ĉiuj nomis cin Rufulino: ciaj lernejaj gekamaradoj, la kampuloj, la metiistoj...

    • Rimarko: Ci kaj cia ekzistas nur teorie, kaj estas preskaŭ neniam praktike uzataj. [...] Krome ci kaj cia estas menciitaj en la Universala Vortaro de la Fundamento, sed en la Fundamenta Gramatiko (»la 16 reguloj”) aperas nek ci nek cia. Ankaŭ en la Unua Libro ili ne troviĝas.

En aliaj lingvoj

    • La ĉeĥa: tvá, tvůj
    • La franca: ta, le tien, la tienne
    • La hispana: tu, tuyo, tuya
    • La kataluna: teu, el teu, ton
    • La nederlanda: jouw
    • La slovaka: tvoj, tvoja