Vorto: briko

  1. Negranda ortangula paralelepipeda bloko, plej ofte el argilo (bakita, kunpremita aŭ sunsekigita) aŭ el miksaĵo de kvarca sablo kaj kalko, uzata en masonaĵoj.

    • dronanto domon proponas, savito eĉ brikon ne donas

    • la domo estis ĉirkaŭita de muro el palaj brikoj

    • iru en kalkon, knedu argilon, faru fortajn brikojn

  2. (figure) Baza elemento de tuto.

    • oni devas malkombini per hidrolizo, ĝis la «konstrubrikoj», aminoacidoj

  3. (figure) Brikforma aĵo.

    • briko da sapo

    • la faraono sidiĝis sur la oraj brikoj

En aliaj lingvoj

    • La angla: brick
    • La belorusa: цагліна
    • La ĉeĥa: cihla
    • La franca: brique
    • La germana: Ziegel
    • La hispana: ladrillo
    • La hungara: tégla
    • La indonezia: batu bata
    • La persa: آجر
    • La pola: cegła, cegłówka
    • La portugala: tijolo
    • La rusa: кирпич
    • La slovaka: tehla
    • La angla: block
    • La belorusa: кавалак, брусок
    • La hispana: ladrillo
    • La hungara: darab (tégla formájú)
    • La persa: قالب
    • La pola: cegła, bloczek
    • La rusa: кусок, брусок
    • La slovaka: tehla