Vorto: braĝo

  1. Ardaj ligno- aŭ karbopecoj, jam duone konsumitaj kaj ne plu ĵetantaj flamon.

    • fajrobrigadistoj alvenas kiam ĉio forbrulis, ĝustatempe por observi la subcindrajn braĝojn

  2. Tiaj samaj pecoj, estingitaj antaŭ plena konsumiĝo kaj uzataj kiel bruligaĵo.

En aliaj lingvoj

    • La angla: charcoal
    • La belorusa: вугаль, вугольле, галавешкі, жар
    • La franca: braise
    • La germana: Glut
    • La hispana: brasa
    • La hungara: parázs
    • La pola: węgle
    • La rusa: раскалённые угли, жар
    • La franca: charbon de bois
    • La germana: Holzkohle
    • La hungara: faszén
    • La pola: węgiel drzewny
    • La rusa: угли, головешки