Vorto: blasfemi

  1. (transitiva) Direkti malrespektajn kaj ofendajn vortojn al Dio, diaĵo, religio aŭ pli ĝenerale al ĉio konsiderata plej respektinda; paroli malrespekte kaj ofende pri tiaj aferoj: (kun rekta objekto) (kun nerekta objekto) (absolute)

    • ĉu fremdulo, ĉu indiĝeno, se li blasfemos la nomon de la Eternulo, estu mortigita

    • ĉiu, kiu blasfemos sian Dion, portos sian pekon

    • ne timu la vortojn, kiujn vi aŭdis kaj per kiuj blasfemis Min la servantoj de la reĝo de Asirio

    • blasfemi la veron

    • vi blasfemis kontraŭ Dio kaj la reĝo

    • vi blasfemas, princo, ĉar vi ne konas la altajn misterojn de la religio

    • mi malplezuriĝis ĉe la konduto de multaj Babelaj kaj Feniciaj komercistoj pro iliaj blasfemaj kaj malĉastaj paroloj en la gastejo

    • elirigu la blasfeminton ekster la tendaron; [...] kaj la tuta komunumo mortigu lin per ŝtonoj

  2. (transitiva) Insulte malbeni.

    • blasfemi kontraŭ iu per koleraj vortoj

  3. insulti, malbeni, ofendi, sakri.

En aliaj lingvoj

    • La angla: blaspheme
    • La belorusa: блюзьнерыць, блюзьніць
    • La ĉeĥa: klít, rouhat se (Bohu)
    • La franca: blasphémer, jurer, sacrer (jurer)
    • La germana: lästern, Gott lästern
    • La hungara: káromkodik
    • La persa: کفر گفتن
    • La pola: bluźnić
    • La portugala: blasfemar
    • La rusa: богохульствовать
    • La slovaka: hrešiť, kliať, nadávať, rúhať sa
    • La belorusa: лаяцца
    • La franca: blasphémer, injurier
    • La germana: verfluchen
    • La hungara: átkozódik
    • La persa: دشنام دادن, ناسزا گفتن
    • La pola: kląć, przeklinać
    • La rusa: ругаться, браниться