Vorto: banĝo

  1. Kordinstrumento kun cirkla kesto tegata per membrano, kvar- aŭ kvin-korda, pinĉe sonigata.

    • dum la malfrua 19a jarcento kaj frua 20a jarcento en Usono ekzistis banĝo-ensembloj, kun basaj banĝoj, normalaj banĝoj kaj banĝetoj

En aliaj lingvoj

    • La angla: banjo
    • La bulgara: банджо
    • La franca: banjo
    • La germana: Banjo
    • La indonezia: banjo