Vorto: avo
-
Patro de patro aŭ patrino.
mi venas de la avo, kaj mi iras nun al la onklo
li estas la avo de la malgranda paŝtistino
ĉi tion iam rakontis maljuna avo al sia malgranda nepo, kaj la malgrandulo sciis, ke kion la avo rakontas, tio estas pura vero
maljuna viro, kiu laŭ sia aĝo povis esti la avo de ĉiuj, kiuj troviĝis en la ĉambro
tio estis tiel longatempe antaŭe, ke kiam la avo de la avo prirakontis, li nomis tion la malnovaj tempoj
laŭ alia teorio, en pratempo «atta» signifis adoptan patron, patrinflankan onklon aŭ patrinflankan avon
En aliaj lingvoj
- Ido: avulo
- La angla: grandfather
- La belorusa: дзед
- La bretona: tad-kozh
- La bulgara: дядо
- La ĉeĥa: děd, děd, dědeček
- La eŭska: aitite
- La franca: grand-père
- La germana: Großvater, Opa
- La hebrea: סב, סבא
- La hispana: abuelo
- La hungara: nagyapa
- La indonezia: kakek
- La itala: nonno
- La japana: 祖父 [そふ], おじいさん
- La kataluna: avi, iaio, jai
- La nederlanda: grootvader, opa
- La norvega: bestefar
- La okcidentfrisa: pake
- La persa: پدربزرگ
- La pola: dziadek
- La portugala: avô
- La rumana: bunic
- La rusa: дед, дедушка
- La slovaka: starý otec, dedko
- La sveda: farfar, morfar
- La turka: dede, büyük baba
- Loĵbano: rirpa'u
- Tokipono: mama mama mije
- Volapuko: lefat, hilepal