Vorto: atributo
-
Eco, per kiu oni povas rekoni ion.
a. Esenca eco de objekto aŭ fenomeno, sen kiu ili estus io alia.
Kartezio agnoskis du atributojn: la etendon kiel atributon de la materio, kaj la pensadon kiel atributon de la animo
b. Regule agordebla aŭ konsultebla eco de komputada objekto en programo, operaciumo aŭ en datumbanko; ekzemple la longo de ĝia interna prezento; datumtipo, valoro (de variablo); longo, koloro, tiparo uzendaj por la ekstera prezento; la atingopermesoj de dosiero. propriedade,
c. Distingilo, insigno, emblemo de ia metio, korporacio, dio, uzata precipe en belartoj.
pesilo estas la atributo de la juĝpovo
rado kaj globo estas atributoj de Fortuno
En aliaj lingvoj
- La angla: attribute
- La belorusa: атрыбут
- La bulgara: атрибут
- La ĉeĥa: atribut, kontrolní nebo přídavný znak, symbol
- La franca: attribut
- La germana: Attribut
- La hispana: atributo
- La hungara: attribútum
- La itala: attributo
- La kataluna: atribut
- La pola: atrybut
- La rusa: атрибут
- La slovaka: atribút, príznak, vlastnosť
- a. La germana: charakteristisches Merkmal, wesentliche Eigenschaft, Attribut
- La portugala: atributo
- b. La germana: Wahrzeichen, Sinnbild, Insignie, Symbol
- La itala: simbolo
- La portugala: atributo