Vorto: arko

  1. Objekto havanta formon de parto de cirklo aŭ de simila kurbo.

    • arko de volbo, de fenestro

    • apoga, deŝarĝa, ronda, duoncirkla, triloba arko

    • arko pinta, rompita

    • mian arkon mi metas en la nubon

    • a. Segmento de kurbo, precipe de cirklo.

      • arko estas ĉiam pli longa ol ŝnuro kun samaj randoj

      • orto detranĉas sur cirklo kun centro en ĝia vertico arkon egalan al kvarono de la tuta cirkonferenco

    • b. Arko , detranĉita sur cirklo fare de centra angulo kaj konvencie identigita kun ĝi.

  2. Luma arko formiĝanta inter du apartigitaj karbaj polusoj.

    • arklampo, arklumo

En aliaj lingvoj

    • La angla: arch
    • La belorusa: дуга
    • La bulgara: дъга
    • La ĉeĥa: oblouk
    • La franca: arc
    • La germana: Bogen
    • La hispana: arco
    • La hungara: fényív
    • La indonezia: busur
    • La itala: arco
    • La kataluna: arc
    • La nederlanda: boog
    • La portugala: arco
    • La rusa: дуга
    • La slovaka: oblúk
    • La sveda: båge
    • La germana: Bogen
        • a. La angla: arc (of a curve)
        •     La franca: arc (de courbe)
        •     La germana: Bogen (einer Kurve), Kreisbogen, Bogenlinie, Krümmung
        •     La hungara: körív
        •     La nederlanda: boog
        •     La pola: łuk
        •     La rusa: дуга (кривой)
        •     La sveda: båge (av en kurva)
    • La angla: arc
    • La germana: Bogen, Lichtbogen
    • La sveda: ljusbåge