Vorto: anizo

  1. Frukto de anizujo, uzata kiel spico kaj por fabriki likvorojn.

    • vi pagas dekonaĵojn de mento kaj de anizo kaj de kumino

    • ili vendadis plej diversajn spicojn, kiel ekzemple safranon, anizon, zingibron kaj precipe pipron

    • pro la gusto ĉiu urbo havis sian preferon rilate proprajn herbomiksaĵojn aŭ «grion» (en kiu enestis i.a. miriko, rosmareno, koriandro, junipero, cinamo, anizo, kariofilo, salvio, laŭro)

En aliaj lingvoj

    • La angla: anise
    • La belorusa: аніс (плод)
    • La bulgara: анасон
    • La ĉeĥa: anýz (strom)
    • La franca: anis
    • La germana: Anis
    • La hispana: anís
    • La hungara: ánizs
    • La nederlanda: anijs
    • La persa: رازیانهٔ رومی, انیسون
    • La portugala: anis
    • La rusa: анис
    • La slovaka: aníz (plod), aníz (rastlina, semená)
    • La sveda: anis