Vorto: abelo

  1. Genro el la familio abeledoj (Apis), el kiu unu specio (Apis mellifera) estas bredata pro la mielo.

    • kiu havas abelojn, havas mielon

    • ili pelis vin tiel, kiel faras la abeloj

    • jen svarmamaso da abeloj

    • ili ĉirkaŭis min kiel abeloj

    • unu el la abeloj pikis lin en la mano, tiel ke li elfaligis la florpoton

    • li sciis, ke inter la abeloj troviĝas reĝino

    • fervore laboradi kiel abeloj

    • Rimarko: Abelo nomiĝas ankaŭ norvega matematikisto.

En aliaj lingvoj

    • Ido: abelo
    • La angla: bee
    • La belorusa: пчала
    • La bretona: gwenanenn
    • La bulgara: пчела
    • La ĉeĥa: včela
    • La dana: bi
    • La franca: abeille
    • La germana: Biene
    • La greka: μέλισσα
    • La hebrea: דבורה
    • La hispana: abeja
    • La hungara: méh
    • La itala: ape
    • La japana: ミツバチ [みつばち]
    • La kataluna: abella
    • La nederlanda: bij
    • La okcitana: abelha
    • La persa: زنبور عسل, زنبور
    • La pola: pszczoła
    • La portugala: abelha
    • La rusa: пчела
    • La slovaka: včela
    • La sveda: bi
    • La taja: ผึ่ง
    • La turka: bal arısı, arı
    • La ukraina: бджола
    • Volapuko: bien