Vorto: Noa
-
Vira antaŭnomo hebredevena, precipe tiu de la deka prapatro biblia, kiu kun sia familio transvivis la Diluvon.
podt la diluvo Dio benis Noaĥon kaj liajn filojn, kun la ordono ke ili plenigu la teron
Rimarko: La norma formo hebrea estas Noaĥ, sed la Londona Biblio ial (ĉu zamenhofe?) preferis strangan esperantigon Noa, kiu estas nek etimologie ĝusta, nek internacia, nek oportuna por Esperanto (ekz-e komparu «Noaĥaj ordonoj» kaj «No(a)aj ordonoj»).
En aliaj lingvoj
- La angla: Noah
- La franca: Noé
- La greka: Νωέ
- La hispana: Noé
- La kataluna: Noé, Noè
- La rusa: Ной