Vorto: Elbo

  1. Rivero en Germanujo trafluanta Dresdenon, Magdeburgon kaj Hamburgon kaj finante ĉe Norda Maro.

    • dek-naŭa-jarcentaj germanoj estus ŝokitaj ekscii, ke la ĉefurbo ne estis nomita laŭ la nobla ,urso', sed laŭ la malnova Elbo-slava ,brl', signifanta ,marĉo'

  2. Insulo en Mediteraneo, apartenanta al Italujo, iama ekzilo de Napoleono.

    • kiam Napoleono I forlasis la insulon Elbo kaj aliradis al Parizo, la Pariza gazeto «Moniteur» per la sekvantaj esprimoj sciigis pri tio ĉi siajn legantojn: (tago 1): la malbenita hommanĝanto eliris el sia nesto, (tago 2): la korsika diablo forlasis la ŝipon en la golfo Ĵuano

En aliaj lingvoj

    • La belorusa: Эльба (рэчка ў Нямеччыне)
    • La bulgara: Елба (река)
    • La ĉeĥa: Elba
    • La franca: Elbe (rivière)
    • La germana: Elbe
    • La hungara: Elba
    • La nederlanda: Elbe
    • La portugala: Elba (rio)
    • La rusa: Эльба
    • La slovaka: Elba
    • La belorusa: Эльба (міжземнаморскі востраў)
    • La bulgara: Елба (остров)
    • La franca: Elbe (ile)
    • La germana: Elba
    • La hungara: Elba-sziget
    • La indonezia: Elba
    • La nederlanda: Elba
    • La pola: Elba
    • La portugala: Elba (ilha)
    • La rusa: Эльба