Vorto: -os

  1. Verba finaĵo de la futuro, uzata.

    • a. kiam oni parolas pri estonta okazo.

      • mi akompanos vin al la nova loĝejo, mi tuj vokos veturilon

      • forlasos sian patron kaj sian patrinon, kaj aliĝos al sia edzino

      • al farun' malbonspeca ne helpos la spico

      • ankaŭ la lupon atingos la sorto

    • b. por rilatigi okazon, al alia pli frua.

      • mi decidis, antaŭ ol la tuta verko povos esti eldonita, eldoni almenaŭ aparte la parton Esperantan

En aliaj lingvoj