Vorto: -on

  1. Sufikso uzata por derivi numeralojn, el kiuj ĉiu prezentas parton de koncerna nombro supoze dividita en tiom da egalaj partoj, kiomfoje la radiknombro enhavas la unuon.

    • duono da horo

    • duono de horo

    • li perdis la duonon de lia havo

    • duono de ni mortos

    • la du trionoj de naŭ estas ses

    • centimo estas centono de franko

    • el multaj milonoj fariĝas milionoj ( aro, aliĝi )

    • sur la spaco de ĉirkaŭ duontaga plugado

    • Rimarko: On, se sufikse uzata, almetiĝas nur al numeraloj, sed en «nombrono» aŭ «komunona» ne temas pri sufiksa uzo.

En aliaj lingvoj

    • La franca: -ième (sauf 2 : demi, 3 : tiers et 4 : quart)
    • La germana: -tel
    • La hungara: -ed, -ad
    • La pola: przyrostek - liczebniki ułamkowe
    • La portugala: sufixo que indica fração
    • La sveda: -del