Vorto: ŝtipo

  1. Mallonga dika peco da ligno.

    • ŝtipo de pafilo

    • ŝi sidis rigida, kvazaŭ ŝtipo

    • Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn

    • apud la freŝa herbobedo kuŝis la bastono de la patro, alligita al ŝtipo

    • jen naĝas peco da ligno, ĝi estas ja ŝtipo

    • ili veturis trans ŝtipojn kaj ŝtonojn ĉiam pli profunden en la arbaron

    • kaptis per mallertaj manoj la pezan stangon, kiu estis antaŭŝovita antaŭ la pordo, senbrue ĝi eltiris la stangon, singarde ĝi forprenis la ŝtipeton, kiu estis ŝovita sub la anson

    • la glaseto kun la blukolora ligna piedo ne dronis, la ligna ŝtipo tenis ĝin supre

    • ŝi sidis rigida, kvazaŭ ŝtipo, kaj ne moviĝis

    • eĉ ŝtipo estos bela, se vi ĝin ornamos

  2. (figure) Malsaĝulo.

    • malsaĝa kiel ŝtipo

    • ne timu, kaj via koro ne senkuraĝiĝu pro la du fumantaj brulŝtipoj, pro la furiozo de Recin kaj de la filo de Remalja

    • ŝtipkapulo

  3. Stumpo.

    • la aĝon de la arbo oni difinis per la nombro de la tavoloj sur la ŝtipo

En aliaj lingvoj

    • La angla: log, block
    • La belorusa: цурбан, пацурбалак, палена, калода
    • La franca: buche
    • La germana: Scheit, Holzscheit, Holzklotz, Pflock, Stock
    • La hungara: hasáb, tuskó, tőke
    • La itala: pezzo di legno, ciocco (di legno), ceppo (di legno)
    • La kataluna: tronc
    • La nederlanda: blok, houtblok
    • La rusa: полено, чурбан
    • La germana: Holzkopf
    • La germana: Stumpf, Baumstumpf
    • La itala: moncone, ceppaia
    • La kataluna: soca