Vorto: ŝteli

  1. (transitiva) Kaŝe forkapti kaj proprigi al si posedaĵon de aliulo.

    • groŝon ŝtelis, ho ŝtelisto, milojn ŝtelis, financisto

    • unu al alia ŝtelis la butonojn de la vestoj

    • li ŝtelas de najbaro por doni al altaro

    • vi ŝtelis al mi mian filon el la brakoj

    • vi ŝtelis de mi karan horon

En aliaj lingvoj

    • La angla: steal
    • La belorusa: красьці, украсьці, выкрасьці, сьцягнуць
    • La bulgara: крада, открадвам
    • La ĉina: 偷 [tōu], 窃 [qiè]
    • La franca: voler (dérober), dérober
    • La germana: stehlen
    • La hispana: robar, hurtar
    • La hungara: lop
    • La indonezia: [curi] mencuri
    • La itala: rubare, sottrarre (rubare)
    • La nederlanda: stelen, pikken, jatten
    • La portugala: furtar, roubar
    • La rusa: воровать, красть, украсть, похищать, похитить
    • La sveda: stjäla