Vorto: ĵigo

  1. Vigla eŭropa danco popola, du- aŭ tritakta, plu populara en irlando kaj skotlando.

    • li dancis ĵigon por distri la grupon

  2. Muzikaĵo taŭga por ĵigodanco, ofta fina parto de baroka suito.

    • en 1789 Mozart aŭskultis dum vizito en la Thomas-preĝejo de Bach la moteton «Singet dem Herrn ein neues Lied» spuroj de ĉi tiu renkonto estas spontane komponita ĝigo

  3. Puzlo.

    • dum tridek minutoj ni ne scipovis konstrui Ĵigo-kubon, tamen finfine Vojtek sukcesis

    • Rimarko: Ĵigo estas ankaŭ la nomo de dancospeco.

En aliaj lingvoj

    • La angla: jig
    • La belorusa: джыга
    • La franca: gigue
    • La germana: Jig
    • La hispana: giga
    • La hungara: gigue
    • La itala: giga
    • La nederlanda: gigue
    • La persa: ژیگ
    • La pola: gigue
    • La portugala: jiga(dança)
    • La rusa: джига
    • La sveda: jig
    • La germana: Gigue
    • La portugala: giga (composição musical)
    • La germana: Puzzle
    • La itala: gioco di pazienza, puzzle
    • La pola: uładanka, puzzle
    • La portugala: quebra-cabeça, puzzle