Vorto: ĉielo

  1. La ŝajne volba spaco etendiĝanta super nia kapo, en kiu ni vidas la astrojn.

    • la ĉielo estas blua

    • bela sennuba ĉielo

    • la vintra ĉielo brilis per la plej pura lazuro

    • la steloj de la ĉielo brilis

    • matene la ĉielo estis kovrita de dika, plumbogriza nubtavolo, kiu ne permesis tagiĝon

    • glori, altigi iun ĝis la ĉielo

  2. La restadejo de Dio aŭ dioj, kaj kien laŭ kristana kredo iros la animoj de piaj vivintoj.

    • ho Dio Cebaot, returniĝu, rigardu el la ĉielo kaj vidu

    • mi rigardos al vi de la ĉielo kaj ĉiam estos apud vi

    • portante mortintan infanon al la ĉielo

    • al Ramzes ŝajnis, ke li estis levita al la ĉielo

  3. Dio.

    • pro la ĉielo, ne faru tion ĉi!

En aliaj lingvoj

    • La angla: sky
    • La belorusa: неба
    • La bretona: oabl
    • La bulgara: небе
    • La ĉeĥa: nebe
    • La franca: ciel, cieux
    • La germana: Himmel
    • La hispana: cielo
    • La hungara: ég
    • La indonezia: langit
    • La itala: cielo
    • La kataluna: cel
    • La kurda: asîman
    • La nederlanda: hemel
    • La okcitana: cèl
    • La pola: niebo
    • La portugala: céu
    • La rumana: cer
    • La rusa: небо, небеса
    • La slovaka: nebo
    • La sveda: himmel
    • La bretona: neñv
    • La hungara: mennyország
    • La hungara: az ég