Vorto: ĉevalo

  1. Specio (Equus caballus) de grandaj neparhufulaj mamuloj uzataj ekde la antikva epoko kiel rajd- kaj tir-bestoj.

    • azenoj, zebroj, kaj ĉevaloj estas en la sama genro

    • ĉiuj ĉevaloj kaj ĉaroj de Faraono kaj liaj rajdantoj kaj lia militistaro atingis ilin

  2. Ŝakpeco, kutime figurata per ĉevala kapo.

En aliaj lingvoj

    • Ido: kavalo
    • La angla: horse
    • La belorusa: конь
    • La bulgara: кон
    • La ĉeĥa: kůň
    • La ĉina: 马, tr. 馬 [mǎ]
    • La franca: cheval
    • La germana: Pferd
    • La greka: άλογο, ίππος
    • La hebrea: סוס
    • La hispana: caballo
    • La hungara: ló
    • La indonezia: kuda
    • La itala: cavallo
    • La kataluna: cavall
    • La kurda: hesp
    • La nederlanda: paard
    • La okcitana: caval
    • La oseta: бæх
    • La pola: koń, skoczek
    • La portugala: cavalo
    • La rumana: cal
    • La rusa: конь, лошадь
    • La slovaka: kôň
    • La turka: at
    • Volapuko: jevod
    • La angla: knight
    • La germana: Springer
    • La hebrea: פרש (שחמט)
    • La hungara: ló, huszár
    • La rusa: конь