Vorto: ĉei

  1. (transitiva) Esti tre proksima (al).

    • malmultegaj ‐ se entute iuj ‐ kreis kompletan poezian mondon kies ĉiu poemo organike ĉeas, kunas, apogas ĉiujn aliajn

    • sidante sur ŝtono, kiu ĉeis al la sudo de persika arbo, li komencis ĝui la dramon

    • la noktofin' jam ĉeas

    • komputiloj kriĉis ke ĉeas iu trompo

En aliaj lingvoj

    • La hungara: kéznél van, közel van, jelen van, ott van
    • La pola: przylegać, być blisko