Vorto: lerni
-
(transitiva) Edukiĝadi asimilante sciojn kaj rutinojn el scienco, arto, metio, sporto kaj tiel plu.
bonaj infanoj lernas diligente
lerni gramatikon, muzikon, dancon, kalkulon, komercon
lerni kalkuli, kudri, danci, legi
rajdi sur ĉevalo oni ne lernas sen falo
lerni sian lecionon
parkere lerni
facile, diligente lerni el, en, per bona gramatiko
tio estas lernita (ne propramova) ordono
lernado sen fruktoj ne restas
pro la senlerna uzebleco de la vortaro la finiĝoj kaj sufiksoj estas sendependaj vortoj
de la plej fruaj jaroj mi lernis obeadi
de tiuj fremduloj la popolo lernis malŝati la egiptajn diojn
Rimarko: En iuj lingvoj mankas vorto por ekscii (ekz-e «ekscii novaĵon»), kaj ties parolantoj uzas «lerni» kiel surogaton. Tio nepre evitindas en Esperanto.
-
(transitiva) Akiri scion per sperto.
li lernos timi min
lernu esti forgesita kaj tamen vivi
taksi kaj ŝati la sanon ni lernas en malsano
ho patriotismo, kiam fine la homoj lernos kompreni ĝuste vian sencon?
homo lernas la tutan vivon
li multe lernis el siaj vojaĝoj
por sperto kaj lerno ne sufiĉas eterno
malgraŭ tiuj malfeliĉegoj la nacioj lernis malmulton
ili lernos la agmanieron de mia popolo
En aliaj lingvoj
- La angla: learn
- La belorusa: вучыцца
- La bretona: deskiñ
- La bulgara: уча
- La ĉeĥa: učit se
- La ĉina: 学, tr. 學 [xué]
- La franca: apprendre
- La germana: lernen
- La greka: μαθαίνω
- La hispana: aprender
- La hungara: tanul
- La indonezia: [ajar] belajar
- La kataluna: aprendre
- La nederlanda: leren
- La okcitana: aprene
- La portugala: aprender
- La rusa: учиться (чему-л.)
- La slovaka: učiť sa
- Volapuko: lernön